Mnimonimous, γιατί mit porden nicht vafen avgen.

Αυτή την εβδομάδα στο θέατρο Προσκήνιο «προσκυνήσαμε» από τα γέλια.

 

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, εεε, ο Αριστοτέλης ήθελα να πω, είναι ένα τυπικό δείγμα Έλληνα που πλέον έχει χάσει την ταυτότητά του, ποιος είναι, από πού έρχεται, πού πάει κτλ. Εδώ θα μου πείτε αυτά είναι λεπτομέρειες για κάποιον που έχει χάσει όλα: σπίτι, δουλειά, γκόμενα.

 

Με «άντρο» του το ψυχιατρείο, ετοιμάζει τον προεκλογικό του αγώνα, αφού είναι ο καταλληλότερος για να κυβερνήσει, αφού είναι ο μόνος που διάβασε όλο το Μνημόνιο. Το σκάει όμως από το ψυχιατρείο και με βρίσκεται σε ένα θέατρο, ανάμεσά μας. Εδώ, μαζί με τους θεατές, σχολιάζει την πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Το έργο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε μια καλογραμμένη επιθεώρηση, με συρραφή χιουμοριστικών ατακών (που κάποιες τις έχουμε δει στο τουήτερ ή τις έχουμε πει ως ανέκδοτα). Για τους λάτρεις ή τους απεχθάνοντες του είδους, θα λέγαμε ότι μας θύμισε επεισόδιο της εκπομπής του Λάκη Λαζόπουλου.

 

Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης με συμπρωταγωνιστή το κοινό, δίνει τον καλύτερο του εαυτό και μας υπενθυμίζει γιατί τον αγαπάμε τόσα χρόνια. Τα μουσικοχορευτικά διαλείμματα (Phyrosun) μας έδωσαν ρυθμό να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε και μεις από τη θέση μας.

Ατάκες που μας άρεσαν, επίσης δεν μπορέσαμε να συγκρατήσουμε, γιατί ολόκληρο το έργο αποτελούταν από τέτοιες και δε σταματούσαμε να γελάμε.

Σίγουρα όμως θυμόμαστε τί ακούσαμε και θα λέμε πλέον ως ανέκδοτα στην παρέα:

«Το τάνγκα της χοντρής λέγεται τίγκα».

«Γιατί κάποιοι πολιτικοί δε διάβασαν το Μνημόνιο:

1.     Περίμεναν να βγει το σίκουελ

2.     Ήθελαν να πάει αδιάβαστο

3.     Δεν είχε καλές κριτικές

4.     Είχε τελικό Dancing with the stars

5.     Δεν είχε δώρο η συσκευασία

6.     Έκαναν φασαρία οι Αγανακτισμένοι και δεν μπορούσαν να συγκεντρωθούν»