Απολύστε με! Μια αληθινή ιστορία

–    Θέλω να φύγω από τη δουλειά. Απολύστε με.
–    Πού θα πάτε; Σοβαρολογείτε;  Σπύρο άκουσες; Χα χα χα! Δε γίνεται κύριε, είναι αργά πια. Του χρόνου πάλι… αφήστε που μάλλον θα χάσετε και τη σύνταξή σας.
–    Μα τι λέτε! Μου κάνετε πλάκα;
–    Είναι προσβολή προς το ελληνικό κράτος. Φεύγεις από το Δημόσιο μετά από 9 χρόνια; Έφαγες καλά καλά και τώρα όλα μέλι γάλα; Τι λεεεε ρεεε… Κόψε έναν μάγκα που θέλει να «δοκιμάσει νέα πράγματα» ρε Σπύρο. Φωτιά και τσεκούρι! Προδότη!
–    Μα…
–    Σκάσε!
–    Είστε τρελοί! Δε θα πατήσω ξανά στο σχολείο, για να αναγκαστείτε να με απολύσετε! Στις πόσες μέρες απουσίας απολύομαι;
–    ΑΕΚάρα Original σου λέει κάτι;
–    Ορίστε;
–    Στις 21 λέμε! Άσχετε!

2 μήνες μετά. Τηλεφώνημα στο σχολείο:

–    Κύριε Διευθυντά τι έγινε με την υπόθεσή μου; Δε με ενημερώσατε. Με απέλυσαν;
–    Όχι βέβαια. Πρέπει να περάσετε από πειθαρχικό συμβούλιο. Μπορεί να ασκηθεί και αγωγή εναντίον σας. Όλα καλά.

7 μήνες μετά. Το γράμμα του θριάμβου:

«Κύριε Χ., η παραίτησή σας έχει γίνει δεκτή».

1 χρόνο μετά την παραίτηση. Ο παραλογισμός:

–    Εμπρός;
–    Εμπρός εσύ. Ντύσου και γύρνα στο σχολείο.
–    Ποιος είναι;;;
–    Υπουργείο Παιδείας. Η παραίτησή σας ανακαλείται. Πρέπει να σας προσλάβουμε για να σας απολύσουμε ξανά! Έτσι θα συμπεριληφθείτε στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων που απολύονται ώστε να ικανοποιηθούν οι ευεργέτες μας.
–    Ποιοι ευεργέτες;
–    Οι διεθνείς πιστωτές, κύριε Χριστοδούλου! Δεν παρακαλουθείτε ειδήσεις; Απορούμε πώς διδάσκατε τόσα χρόνια όντας ανενημέρωτος! Αν είχατε έστω και λίγη ευθιξία, έπρεπε να παραιτηθείτε. Αλλά πού να βρεθούν τέτοιοι πολίτες…