Μέσα σε τόση ερημιά, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο μακριά από το κέντρο της Αθήνας, κοντά στη θάλασσα, σε μια πρώην βιομηχανική περιοχή που κάποτε έσφυζε από ζωή και πλέον από εγκατάλειψη, μπορεί να αναβιώσει, να δημιουργηθεί και να υπάρξει τέχνη;
Εγκατάλειψη – χορός – φωτογραφία… Πώς μπορούν να συνυπάρξουν; Μια προσπάθεια να αναδειχθεί η ομορφιά και το πάθος για τον χορό και την φωτογραφία μέσα από τα συντρίμμια.
Όπου και να γυρίσεις την ματιά σου η μοναξιά είναι εκεί. Πίσω από κάθε ετοιμόρροπο τοίχο, από τις σκουριασμένες σκάλες και τις κολόνες, είναι εκεί εδώ και πολλά χρόνια και ίσως είναι αυτή και η ομορφιά αυτού του κτιρίου. Επιβλητική και δεσπόζουσα μας καλωσορίζει. Ίσως έχει δυσαρεστηθεί και λίγο που δεν είναι μόνη της. Κάποιοι ήχοι από το πουθενά μας ενημερώνουν ότι ενοχλούμε μάλλον. H απόλυτη ησυχία της δεν υπάρχει πια.
Όλα είναι έτοιμα και στη θέση τους, ακόμα και ο ήλιος, στη σωστή θέση για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ένα παιχνίδι με πιόνια το φως, τον χορό, ένα μοναχικό κτίριο και τα συντρίμμια ξεκινάει. Σκοπός του παιχνιδιού; Να δημιουργηθεί τέχνη μέσα από τα ερείπια!
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
![]() |