Και ξαφνικά η τηλεόραση γέμισε με τραγούδια, μελωδίες, κινούμενους τοίχους, περιστρεφόμενες καρέκλες, κριτικές επιτροπές και εν δυνάμει τραγουδιστές γεμάτους όνειρα. Είτε είσαι συντονισμένος στο ΣΚΑΪ και παρακολουθείς το “The Voice of Greece”, είτε κάνεις log in στην εφαρμογή “Rising Star” και ψηφίζεις αν θες να μπει στο talent show του ANT1 όποιος πιστεύεις ότι αξίζει…
Δύο κανάλια. Δύο διαφορετικά show. Πολλές διαφορετικές φωνές και 8 τραγουδιστές που είναι έτοιμοι να κοουτσάρουν νέα ταλέντα της μουσικής. Εσύ τι προτιμάς;
Από τη μια να έχεις για κριτές (coaches) την Έλενα Παπαρίζου, τον Σάκη Ρουβά (2 στα 2 από Eurovision μέχρι στιγμής), τον Πάνο Μουζουράκη και τον Κωστή Μαραβέγια (“Φίλα με Ακόμα”)… και από την άλλη να έχεις τη Δέσποινα Βανδή, τον Αντώνη Ρέμο (The Voice Alumni), τον Κώστα Μακεδόνα και τον Χρήστο Μάστορα (Mr Μέλισσες). Όποιους και να διαλέξεις, ωστόσο, τις ίδιες ψιλοπαπαρίτσες θα λένε και μπορεί και να σου σπάνε τα νεύρα κάποιες φορές και να τους βάζεις στο mute. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό!
Μήπως όμως έχεις και κάποια συγκεκριμένη προτίμηση στον τρόπο εισαγωγής των διαγωνιζομένων στο show; Ε; Εε; Θα ήθελες να επιλέγουν οι κριτές χωρίς να βλέπουν τη φάτσα του άλλου, αλλά απλώς και μόνο να τον ακούνε; Από την άλλη όμως μήπως θα ήθελες να μπορείς κι εσύ να κρίνεις κρίνετε το μέλλον μερικών ανθρώπων ανάλογα με την αηδονολαλιά του; Και τι σου φαίνεται πιο γουστόζικο και τσαχπινογαργαλιάρικο; Μια περιστρεφόμενη καρέκλα ή ένας τοίχος που ανυψώνεται; Ε;
Εν τέλει όμως αυτοί που κάνουν τη διαφορά και μας κάνουν να αγαπήσουμε ένα σόου είναι τα παιδιά, οι συμμετέχοντες. Μπορεί να θέλουμε να βάλουμε mute στους coaches και στους παρουσιαστές… Κανείς, όμως, μα κανείς ποτέ δεν κάνει να βάλει mute σε άτομα που απολαμβάνουν αυτά τα ταλαντούχα παιδιά. Απολαύστε τους λοιπόν γιατί αυτοί είναι οι μόνοι κριτές!