Ο Αριστομένης Λαγουβάρδος γεννήθηκε στην Έμπαρο Ηρακλείου Κρήτης. Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός του Πολυτεχνείου Νεαπόλεως Ιταλίας. Έχει εκδόσεις τις ποιητικές συλλογές «Το τέλος της αθωότητας» και «Καθώς κυλά το ρόδινο ποτάμι» (Τυποκρέτα Καζανάκης, Ηράκλειο), ενώ υπό έκδοση βρίσκεται η τρίτη συλλογή του «Στα απόκρυφα τοπία της μοναξιάς». Το ποίημα που ακολουθεί είναι από τη συλλογή «To τέλος της Αθωότητας».
Όλο μέθη, στην εξοχή στεφανωμένοι
με φύλλα κισσού, γιομάτοι λάβρα,
Σάτυροι, Σειλινοί, Νύμφες σε χάβρα
τυμπάνων και συρίγγων βουτηγμένοι,
τραβάν στο δάσος. Σταφύλια μαύρα
κρέμονται απ΄τα αυτιά. Εκτασιασμένοι
ορχούνται δεξά-ζερβά του τραγογένη
Θεού. Με μούτρα γαύρα,
ρουφώντας νέχταρ, φουμάροντας χασίλι,
με κραυγές και πήδους στα χωράφια,
μ΄άγρια, ογρά και κόκκινα τα μάτια,
τρεκλίζοντας με πρόσωπα σαν ήλιοι,
και με πνεμόνια πίνουν ευφραμένα,
τη γλύκα των πιοτών τους τη μελένια.
Αριστομένης Λαγουβάρδος