[Θυμάμαι ήταν Απρίλης] (Οδυσσέας Ελύτης)

Ο Οδυσσέας Ελύτης (πραγματικό ονοματεπώνυμο: Οδυσσέας Αλεπουδέλης, 1911 – 1996) ήταν ο δεύτερος Έλληνας που τιμήθηκε με Νόμπελ, μετά τον Γιώργο Σεφέρη, το 1963. Το απόσπασμα είναι από το ποίημα «Ηλικία της γλαυκής θύμησης» που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Προσανατολισμοί» (1940).

Θυμάμαι ήταν Απρίλης όταν ένιωθα πρώτη
φορά το ανθρώπινο βάρος σου.
Το ανθρώπινο σώμα σου πηλό κι αμαρτία
Όπως την πρώτη μέρα μας στη γη.
Γιόρταζαν οι αμαρυλλίδες – Μα θυμάμαι πόνεσες
Ήτανε μία βαθιά δαγκωματιά στα χείλια
Μια βαθιά νυχιά στο δέρμα κατά κει που
χαράζεται παντοτινά ο χρόνος.

Σ’ άφησα τότες
Και μία βουερή πνοή σήκωσε τ’ άσπρα σπίτια
Τ’ άσπρα αισθήματα φρεσκοπλυμένα επάνω
Στον ουρανό που φώτιζε μ’ ένα μειδίαμα.
Τώρα θά ‘χω σιμά μου ένα λαγήνι αθάνατο νερό
Θά ‘χω ένα σχήμα λευτεριάς ανέμου που κλονίζει
Κι εκείνα τα χέρια σου όπου θα τυραννιέται ο έρωτας
Κι εκείνο το κοχύλι σου όπου θ’ αντηχεί το Αιγαίο.

Photo by Tunafish on Unsplash

Share

Tweet