«Ποια Πατρίδα» του Μάνου Τσεμπερλή

Φύτρωσαν πάλι τα κέρατα του δαίμονα που ανηλεώς ρουφά το αίμα
Τρύπωσαν τα όνειρα μέσα σε σκιές και σκοτεινές μέρες
Σαν τις σκέψεις που δεν τολμούν να κρώξουν μια λέξη, ελευθερία
Και ο θάνατος κρατά σκοπιά και χασκογελά με τον τρόμο η ανάσα που ξεφυσά
Χάσαμε τις ψυχές μας και παραπατάμε στης μοίρας τις κοτρώνες καθώς το πεπρωμένο μάς τραβά με σιδερόσκοινα εκεί που αετοί ξεσκίζουν σωθικά
Δειλές ξεψυχισμένες φωνές και όλα μοιάζουν θολά
Σαν τα νερά που τα στέγνωσε η απανθρωπιά
Δεν υπάρχει πατρίδα εκεί που εκλείπει το όνειρο
Δεν υπάρχει πατρίδα εκεί που σπέρνεται ο φόβος
Δεν υπάρχει πατρίδα εκεί που το παιδί δεν μπορεί να μετρήσει τα δάκρυά του
Δεν υπάρχει πατρίδα εκεί που οι γυναίκες τρέμουν την αγάπη
Δεν υπάρχει πατρίδα εκεί που ο φτωχός θα σκύψει και θα γλείψει το βρώμικο νερό
Δώστε μας λοιπόν μια πατρίδα!

Μάνος Τσεμπερλής

Photo by Rostyslav Savchyn on Unsplash

Share

Tweet