Ανέμελα με χαμόγελο κινώ Δεν ξέρω τι θα βρω Αμαρτωλή η πρώτη αθωότητα Πνιγμένη σε εξαγνισμένη πραγματικότητα Χιλιάδες πρόσωπα τριγυρνούν Δίχως έκφραση κατανοητή Εδώ και εκεί περπατούν Χαμένοι σε παραζάλη αληθινή Σαν χλωμά φαντάσματα Τα βλέμματα που δε γελούν Χρόνια ...

Ο άνεμος παγερός, ψυχρός φυσά Αδιάκοπα, αδιάφορα, ψυχρά, σκληρά Ο ήχος του τρομακτικός, ανατριχιαστικός Τις φλέβες του σώματος διαπερνά Δεν περιμένει, μόνο χτυπά Η καρδιά μου παύει να χτυπά Όλα χάνονται, χάνονται ξαφνικά Εκεί που άκουγες γέλια πολλά Ποια μοίρα, ...

«Ο Γαλατάς» είναι ένα βιβλίο που αν πέσει στα χέρια σας δεν πρέπει να το προσπεράσετε. Η Anna Burns σε αυτό το βιβλίο συνθέτει ένα σύγχρονο ψηφιδωτό μιας διχασμένης κοινωνίας. Μια χώρα χωρισμένη στα δύο, όπου βασιλεύει ο φόβος και ...

Λείπεις σαν τα όνειρα που ξεχνούν το σκοτάδι λείπεις σαν τον ήλιο που ξεχνά την ελπίδα λείπεις σαν το νερό που ξεχνά τη βροχή λείπεις σαν την πένα που ξεχνά τις λέξεις λείπεις σαν το αεράκι που ξεχνά τις ψυχές ...

Μακριά σαν κοιτώ Το θέαμα είναι φρικτό Λαλιά, δύναμη, φωνή Χάθηκαν όλα μαζί Ερημική πετρωμένη γη Που ανάθρεψε το παιδί Ήλιος καυτός που καίει Έλουσε το μέτωπο αυτό Ένας πατέρας αγκάλι το κρατά Σφικτά με μια δυνατή αγκαλιά Σιωπή και ...

Γραφή δεν έχει η πέτρα Διάλυσις συντελείται τη μέρα Ωσάν το πέρασμα του νόμου κλειστεί Της Αντιγόνης μην αψηφάς τη φωνή Του Κρέοντα μας ήρθε η σπουδή Πολλές φορές διόλου δεν είναι αρεστή Μαρμαρωμένη απ’ τη λήθη σαν αναδύεται η ...

Ο Φονσέκα είναι ένας νεαρός λατινοαμερικάνος συγγραφέας, που μας συστήνεται με το έργο του «Ο συνταγματάρχης δεν έχει πού να κλάψει». Θα τολμήσω να πω, χωρίς περιστροφές, πως έχει τα άντερα και γράφει το βιβλίο του σε ένας είδος ισπανόφωνου ...

Στο ΜΙΤ, όλοι οι καθηγητές φυσικομαθηματικών ήταν ανάστατοι. Ο καινούργιος τους φοιτητής δεν ήταν σαν όλους τους άλλους. Ήταν ένας λαθρομετανάστης από τη Βενεζουέλα. Όπως ο ίδιος είπε, έφυγε από εκεί γιατί δεν άντεχε άλλο την πείνα. Ήταν μόλις 18 ...

Μετά τη Θεωρία της Σχετικότητας, η ανθρωπότητα είχε πάψει να πιστεύει πως υπάρχει κάτι άλλο που θα συντάρασσε τον κόσμο μας συθέμελα. Αλλά ο Αϊνστάιν δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του κουβέντα...

Οι πιο όμορφοι άνθρωποι Είναι αυτοί που μπορούν να σου χαϊδέψουν την καρδιά Είναι αυτοί που κράτησαν μια χούφτα χαμόγελα στην άκρη Κάτω από τις ψυχρές νυχτιές της μοναξιάς Κάτω από ένα μισακό ήλιο Μόνο και μόνο για να στα ...