Η κα Μ. ήταν μια πολύ τυχερή γυναίκα. Από μικρή ονειρευόταν έναν πετυχημένο γάμο με έναν πολύ πλούσιο άντρα και τελικά το πέτυχε. Είχε μεγαλώσει πολύ φτωχικά και, όπως θυμόταν τα παιδικά της χρόνια, δεν είχε καλά καλά να φορέσει ...

Είναι νύχτες που τα άστρα αφήνουν τον ουρανό και πέφτουν πάνω στη γη. Αυτές τις νύχτες είχε ονειρευτεί και αγαπήσει η Ιωάννα. Ονειρευόταν να βγει από το σπίτι της, να πάει στην παραδίπλα πεδιάδα και να κάτσει να χαζέψει τις ...

Μες στου λυχναριού την κάπνα, μες στην πλεκτή κουρτίνα μες σε φύλλα ελιάς τρεμάμενα και ενός καλαμιού το λύγισμα αντίκρισα τα πρώτα οράματα έσφιξα την παλάμη, γίνηκα γροθιά με την ωλένη, με ηλεκτρισμένους τους μυς, με γυμνό το δέρμα άγγιξά ...

Αγάπησα πολλούς ποιητές, από τους Έλληνες σίγουρα τον Ελύτη, τον Ρίτσο, τον Σεφέρη και τον Καββαδία. Μα από όσους ποιητές έτυχε να διαβάσω στη ζωή μου πιο πολύ αγάπησα τον Πάμπλο Νερούδα. Στη μνήμη του ποιητή των αδιέξοδων ονείρων μου. ...

Οι ρίζες μου από τη μεριά της γιαγιάς μου κρατούν από τη Μυτιλήνη και δεν ξέρω πως τα έφερε έτσι η μοίρα και έτυχε να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία εκεί, σε ένα μικρό χωριουδάκι με το όνομα Μανταμάδο, αλλά ...

Ο γδούπος μιας επαναλαμβανόμενης σταγόνας που έπεφτε ρυθμικά από μια χαλασμένη κλειστή βρύση δεν προμήνυε τι θα συνέβαινε στην πόλη μας, αλλά και στις παραδίπλα πόλεις. Όλα ξεκίνησαν όταν μια πρωτοχρονιά τα όνειρά μας, έτσι ξαφνικά, μας εγκατέλειψαν χωρίς να ...

«Ένα τέτοιο βράδυ ήταν που πήρα την απόφαση και άρχισα να γράφω ποιήματα στους τοίχους. Όσο ήμουν σίγουρος ότι δε με βλέπουν, έγραφα. Και χρειάστηκε να γράψω ποίηση για πολλά βράδια ακόμα για να το συνειδητοποιήσω...»

Το διήγημα "Wounds Never Heal" του συντάκτη μας, Μάνου Τσεμπερλή, είναι διαθέσιμο στο Amazon στην αγγλική γλώσσα

Μερικές βόμβες σφυρίζουν στον ουρανό πριν καρφώσουν τις εκρήξεις τους πάνω στη γη. Όλοι τρέχουν έντρομοι να κλειστούν στα σπίτια τους. Τα τζάμια ραγίζουν και σπάνε και τα ουρλιαχτά φτάνουν στις κόγχες των αυτιών μας.

Εκεί σε πρωτόειδα με το πρώτο χνώτο του χιονιού, μου έγνεψες με λίγο αέρα σε σχιστά κλαδιά, βουνά και λαγκάδια ανάμεσα σε ηπείρους δυο αντίκρυ τα πόδια να πατούν εδώ με απλανές το βλέμμα απέναντι, να αγαπώ με το πρώτο ...