Το μπλέ του κόσμου γύρευα και καθώς ενόμιζα πως κουβαλούσα το αεράκι του μέλλοντός μου είδα το χιόνι των ανθρώπων ερώτων μακρινών
Read More »
Το μπλέ του κόσμου γύρευα και καθώς ενόμιζα πως κουβαλούσα το αεράκι του μέλλοντός μου είδα το χιόνι των ανθρώπων ερώτων μακρινών
Read More »Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η νέα ποιητική συλλογή του Γιάννη Μεταξά, «Μετά όμως, μετά...», με τρεις ζωγραφιές του Γιάννη Ψυχοπαίδη.
Read More »ίμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλήψεις. Ό,τι κι αν δω το καταπίνω αυτομάτως. Ακριβώς όπως είναι, αθάμπωτο από αγάπη ή απαρέσκεια.
Read More »Ο Γιώργος Σεφέρης ήταν ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ, το 1963. Είχε προταθεί άλλες δύο φορές για το βραβείο –το 1955 και το 1961– από τον σπουδαίο ποιητή Τ. Σ. Έλιοτ. Η Σουηδική Ακαδημία απένειμε στο Γιώργο ...
Read More »Το «Little Gidding» είναι το τέταρτο από τα «Τέσσερα Κουαρτέτα» του Τ. Σ. Έλιοτ – μια σειρά ποιημάτων που αναφέρονται στο χρόνο, στην ανθρωπότητα και τη σωτηρία. Πρωτοεκδόθηκε το 1942 και αναφέρεται σε μια μικρή αγγλικανική κοινότητα που διαλύθηκε κατά τον ...
Read More »Οι άνθρωποι το πιο συχνά δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους Τα δίνουν –τάχα χαιρετώντας– σ’ άλλους Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες Ή –το χειρότερο– τα ρίχνουνε στις τσέπες τους και τα ξεχνούνε Στο μεταξύ ένα ...
Read More »Άλλοτε η θάλασσα μάς είχε σηκώσει στα φτερά της Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα Τις ημέρες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές και τα χρώματα Τα βράδυα ξαπλώναμε κάτω απ’ τα δέντρα και τα σύννεφα ...
Read More »Φθινόπωρο. Τα φύλλα πέφτουν. Δηλαδή, πάντα τα φύλλα πέφτανε τούτη την εποχή, οι μέρες μικρές, το φως λιγοστεύει, πρωί σκοτάδι ακόμη, αρνιέσαι να φορέσεις μάλλινα, ελπίζεις σε μέρες γλυκές, αλλά, φθινόπωρο. Τα φύλλα πάντα πέφτουν. Αδήριτα φθινόπωρο. Κι αν δεν ...
Read More »Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη. Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους. Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σαν πέτρες που βλέπονται. Όμως, εσύ, δε λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες μες από μένα, κάτω ...
Read More »Εκεί σε πρωτόειδα με το πρώτο χνώτο του χιονιού, μου έγνεψες με λίγο αέρα σε σχιστά κλαδιά, βουνά και λαγκάδια ανάμεσα σε ηπείρους δυο αντίκρυ τα πόδια να πατούν εδώ με απλανές το βλέμμα απέναντι, να αγαπώ με το πρώτο ...
Read More »